Sunday, June 8, 2014

আলো মাই তোহাৰ তনয় যদুমণি

ৰাগঃ ভাটিয়ালী

ধ্ৰুং।। আলো মাই তোহাৰ তনয় যদুমণি।
          বকাসুৰ বধি হৰি পৰম আনন্দ কৰি
                                আইসে শুনা বংশীৰ ধ্বনি।।

পদ।। ভয়ঙ্কৰ বক গোট              ব্ৰজৰ সমান ঠোঁট
                        চুম্পি ৰহি আছে সাৱধানে।
         বায়ুবেগে আসি ধায়           গিলিল কৃষ্ণক পায়
                        দেখি আমি মৰিলো পৰাণে।।

         তালুত লাগিল হৰি             পেলাইল বাহিৰ হৰি
                         সকল বালকে আছো চাই।
         পুনু আসে গিলিবাক           ঠোঁটত ধৰিয়া তাক
                          ছিৰিয়া মাৰিলা যদুৰায়।।

          খানিকো নভৈল ঘাৱ          কৃষ্ণৰ নীৰুজ গাৱ
                          দেখিয়া কৌতুক পাইলো বৰে।
          ধেনু বৎস আগ কৰি          আনন্দে আসন্ত হৰি
                          আমি সবে আসিলো লৱৰে।।

           ব্ৰজত পৰিল জান             কৃষ্ণসে সবাৰ প্ৰাণ
                           নন্দ ঘৰে আসিলা হৰিষে।
           কৃষ্ণমুখ পদ্মমধু                 নেত্ৰে পিয়ে ব্ৰজবধু
                           কৃষ্ণশিৰে কুসুম বৰিষে।।

           দেখি নন্দ যশোদাৰ             আনন্দৰ নাহি পাৰ
                            কৃষ্ণক কোলাত লৈলা তুলি।
           মৰি যেন আইল প্ৰাণ          কৰে পুত্ৰ শিৰ ঘ্ৰাণ
                            প্ৰেম-ৰসে মজিল সমুলি।।

           নিজ বৈৰী মাৰি হৰি             আসিলা কৌতুক কৰি
                             দেখি সবে ভৈলা আনন্দিত।
           মাধৱ মূৰুখ মতি                 কহে মোৰ হৰি গতি
                              হৰি পদে নিমজোক চিত।।

অন্ন ভোজনে আজি বৰি পৰমাদ ভেল

ৰাগঃ শ্ৰী

ধ্ৰুং।। অন্ন ভোজনে আজি বৰি পৰমাদ ভেল।
          মোৰ ভায়া সব কাহেক গেল।।

পদ।। ন পাইলোঁ ভায়াৰ উদিশ।
         আজু ভায়া গেল কোন দিশ।।

         নদী-নদ বিচাৰিলো পৰ্ব্বত নিজৰা।
         গহন কাননে হামু ফিৰো একেশ্বৰা।।

         উপৰে উৰয় পাখী তাৰে পুছে কানু।
         এ পন্থে দেখিলা যাইতে হামাৰি বৎস ধেনু।।

         প্ৰাণ ভাই বলৰাম সঙ্গে নাহি মোৰে।
         বাচৰু হৰায়া হামু ফিৰো একেশ্বৰে।।

         গোকুল যাইতে হামু কি বুলিবো আজি।
         নন্দ যশোদা মোৰে মাৰিব গৰজি।।

         বৃন্দাবন মাজে কৃষ্ণ বসিলা আসনে।
         ব্ৰহ্মাই কৰিলা চুৰি জানিলা ধিয়ানে।।

         কহয় মাধৱ দাস আতি শিশুমতি।
         পৰম আকুল ভৈলা গোপ শিশুপ্ৰতি।।

Friday, June 6, 2014

কৰত গোপাল ভোজন-বিহাৰা

ৰাগঃ বসন্ত

ধ্ৰুং।। কৰত গোপাল ভোজন-বিহাৰা।
          গোপ-বালক সব চৌভিতি বৈঠল পঙ্কজ-পত্ৰ আকাৰা।।

পদ।। তাসু মাজে নন্দ-                সুত বিৰাজিত
                      পঙ্কজ কেশৰ সমানা।
          কুসুম পাষাণ                     পত্ৰ ফল পল্লৱ
                       কুৰু বহু পত্ৰ-বিধানা।।

          তাসু উৱৰে                         থাপি অন্ন ব্যঞ্জন
                       বহু ৰস চাৰু সুগন্ধি।
          দধি দুগ্ধ লৱণু                     চোৰ চাতুৰি ৰসে
                       ভোজন কৰত আনন্দি।।

          বাম কাষে শিঙ্গা                    বেত বেৰটি মহ
                        মোহন বাঁশী বিৰাজে।
          বাম পাণি-তলে                     থাপি অন্ন ব্যঞ্জন
                         ভোজন কৰত যদুৰাজে।।

           সুহৃদ সবক হৰি                   বহু ৰসে আনন্দে
                          ৰঞ্জত হাস পৰিহাসে।
           কতিহোঁ কৰতালি                  বাৱত গাৱত
                          কতোহোঁ নাচত লাসে।।

            সকল যজ্ঞৰ ভাগ                  ভোজন কৰত যোহি
                           তাসু কৰত ফলদানা।
            সোহি মহেশ্বৰ                        ভোজন কৰত বনে
                            ওহি নিগম পৰমাণা।।

             গগণে দেৱতা গণে                ৰঙ্গে দেখত, শিৰে
                             বৰিষে কুসুম অপাৰা।
             মাধৱ মুৰুখমতি                     জনমে জনমে গতি
                              হৰি পদ পঙ্কজ হামাৰা।।

কানু সাজে, কানু সাজে

ৰাগঃ সিন্ধুৰা

ধ্ৰুং।। কানু সাজে, কানু সাজে। শিঙ্গাৰ নিসান বাজে।।

পদ।। নিশি অৱসানে                  বাঁশীৰ নিসানে
                          ডাকয় শ্ৰীগোপালে।
         ভোজন সম্ভাৰ                   লয়া ভাই সব
                          সাজিয়া আইস সকালে।।

          আজু বন মহ                    কৰব ভোজন
                           জানিয়া শিশুসকলে।
           কৰিয়া যতন                    সাজি দধি অন্ন
                            আইল সবে কুতূহলে।।

           গাৱে গাৱে বৎস                অনেক সহস্ৰ
                             চলাৱে গোৱালগণে।
           কৃষ্ণৰ অসংখ্য                  বৎস বাণ্টি লৈয়া
                             চলি গৈলা বৃন্দাবনে।।

           শিঙ্গা বাঁশী বেত                  পীত ধড়া নেত
                             গুঞ্জা গেৰু মৈৰা পাখি।
           নটবৰ জিনি                        সাজে যদুমণি
                              চলে বনে বৎস ৰাখি।।

           হাঁসিয়া মোহন                     বাঁশীটি বজাৱে
                              গোপাল বালক সঙ্গে।
           ৰূপে কোটি-কাম                  জিনি বহু ৰসে
                              খেলান খেলায় ৰঙ্গে।।

           যাক ব্ৰহ্ম জ্ঞানী                     ব্ৰহ্ম বোলে ভাষে
                              বোলয় পৰম দেৱ।
           মায়া-বিমোহিত                     বোলে নন্দ-সুত
                              ব্ৰহ্মা কৰে যাক সেৱ।।

           অনেক জনমে                       যোগেশ্বৰো যাৰ
                              নপাৱে পদ-ধূলাক।
           কহয় মাধৱ                           আখিৰ গোচৰে
                              ব্ৰজবাসী দেখে তাক।।

গোপাল খেলে বালক সঙ্গে

ৰাগঃ ললিত

ধ্ৰুং।। গোপাল খেলে বালক সঙ্গে।
          মোহন বেণু পূৰে মন-ৰঙ্গে।।

পদ।। শ্যাম শৰীৰে শোভে পীতবাস।
          ভুৱন ভুলি কয়ো পৰকাশ।।

          ঠমকে চলাৱে দুহোঁ অৰুণ পাৱ।
          ৰুণু ঝুণু কয়ো নূপুৰ বাৱ।।

          হৃদয়ে হাৰ লুলে গজমতি।
          পেখি মোহ ভয়ো ব্ৰজ-যুৱতী।।

          মাধৱ দাস কহ শুনহ মুৰাৰি।
          ভকতি দান দেহু কৰহোঁ গোহাৰি।। 

Thursday, June 5, 2014

শ্যাম কমল-লোচন। শিশু সঙ্গে চলে বৃন্দাবন।।

ৰাগঃ অহিৰ

ধ্ৰুং।। শ্যাম কমল-লোচন। শিশু সঙ্গে চলে বৃন্দাবন।।

পদ।। সুৰভি চলয় আগ                 ধায়া ধায়া লৱে আগ
                         কনক লাঞ্চনী উৰি হাতে।
          শ্ৰৱণে কুণ্ডল ডোলে             কুটিল কুণ্ডল লোলে
                         ময়ূৰ পুচ্ছ ঝলমল মাথে।।

          হালয় সুন্দৰ কটি                 বিলোলিত পীট ধটি
                          চৰণে মঞ্জীৰ মণি ঝুৰে।
          বাম কপোল বাম                  বাহু মূলে আৰোপিয়া
                          কুঞ্চিত অধৰে বেণু পূৰে।।

          নয়ন পঙ্কজ-পাসি                 মোখে মনোহৰ হাসি
                          ভ্ৰূৱযুগ মদনৰ তনু।
          ৰতন ভূষণ চয়                      চাৰু অঙ্গে উজ্জ্বৰিত
                          নব-ঘন জিনি জ্বলে তনু।।

          বৃন্দাবনে ধেনু মেলি                শিশু সঙ্গে কৰে কেলি
                          যোগী যাৰ চৰণ ধিয়ায়।
          পৰম মূৰুখ মতি                    কহয় মাধৱ গতি
                          নন্দ-নন্দন দুহো পায়।।

মাই! খেলত গোপাল গোসাঁই

ৰাগঃ ললিত

ধ্ৰুং।। মাই! খেলত গোপাল গোসাঁই।
          কালিন্দী-পুলিন বনহি যদুনন্দন ফিৰত গউৱা চৰাই।।

পদ।। গজগতি গমন                      চলয় জগ-জীৱন
                             গোধন আগু বুলায়।
          আনন্দে নন্দ-নন্দন               পৰম আনন্দ মন
                             মোহন বাঁশীৰ বজায়।।

          সনক সনাতন                      যতহি যোগীজন
                              যাকেৰি চৰণ ধিয়াই।
          সোহি নন্দ-নন্দন                   গোকুল মহ মিলল
                               দীন মাধৱে গুণ গায়।।

পৰভাতে শ্যাম কানু ধেনু লৈয়া সঙ্গে

ৰাগঃ শ্যাম

ধ্ৰুং।। পৰভাতে শ্যাম কানু ধেনু লৈয়া সঙ্গে।
          বাঁশীৰ নিসানে বৃন্দাবনে চলে ৰঙ্গে।।

পদ।। জগতৰ গুৰু হৰি কাছি গোপ কাছে।
          আভীৰ বালক বেঢ়ি চলে আগে পাছে।।

          শিকা বান্ধি চান্দি কান্ধে লৈয়া দধি ভাত।
          মাথায়ে চান্দনী জড়ি সাজে জগন্নাথ।।

          বাম কাষে শিঙা বেত নেতকৰ চেলি।
          বহু ৰসে লাস বেশ কৰি চলে কেলি।।

          অসংখ্য-সহস্ৰ শিশু ধেনু বৎসগণ।
          শিঙা-শঙ্খ বেণু ৰৱে পূৰয় গগণ।।

          নানান খেলান খেলে বহু ভাৱে গাৱে।
          নানান বিনোদ ৰসে ভুৱন ভুলাৱে।।

          বৈকুণ্ঠৰ পতি প্ৰভু বনে চাৰে ধেনু।
          কহয় মাধৱ গতি কানু-পদ-ৰেণু।।

Sunday, June 1, 2014

কানাইৰ কমল মুখ পেখিতে নয়ন সুখ

ৰাগঃ ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং।। কানাইৰ কমল মুখ                পেখিতে নয়ন সুখ
                            কোটি-ইন্দু জিনি পৰকাশে।
          শ্যামল সুন্দৰ বৰ                    নৱ-নীল জলধৰ
                             তনু ভাল শোহে পীত বাসে।।

পদ।। আভীৰ বালক সঙ্গে                    খেলান খেলায় ৰঙ্গে
                              ৰহিয়া কদম্ব তৰু তলে।
          হাঁসি হাঁসি বংশী বায়                  বঙ্কিম নয়নে চায়
                               কদম্বেৰ মালা লুলে গলে।।

          অৰুণ চয়ণ মাজে                      মঞ্জীৰ ঝনকে বাজে
                               সাজে কোটি মনমথ জিনি।
          যমুনা পুলিন বনে                       ধায়া ধায়া ৰঙ্গ মনে
                               গেণ্ডুৱা খেলায় যদুমণি।।

          তেজিয়া বৈকুণ্ঠ সুখ                    লীলায়ে গোপেৰ ৰূপ
                                ধৰি হৰি গোধন চৰায়।
          ভকতবৎসল দেৱ                        নাহি হৰি সম কেৱ
                                মাধৱ দীন গুণ গায়।।

গোৱিন্দ আৱে ভুৱন ভুলাই

ৰাগঃ ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং।। গোৱিন্দ আৱে ভুৱন ভুলাই।
          বালক সঙ্গে, ৰঙ্গে যদু-নন্দন গোধন আগু চলাই।।

পদ।। গোধূলি-ধূসৰ তনু               শ্যামসুন্দৰ বৰ
                        চঞ্চল নয়ন ডোলাৱে।
          শাৰদ-চান্দ কোটি                বয়ন বিৰাজিত
                         সুমধুৰ মূৰুৰী বোলাৱে।।

           অঙ্গে পৰিমল                      গেৰুৱা চৰাৱে
                          ময়ূৰ মুকুট শিৰে বনিয়ে।
            বনজ কুসুম কহোঁ              মালা ডোলত
                           ব্ৰজ ভুলত বেণু ধ্বনিয়ে।।

            শিৱ চতুৰ মুহ                     যো পদত সেৱত
                           যোগী যাহাকু ধিয়াই।
            সোহি কৃপাল                       ব্ৰজহি ৰাখোৱাল
                            দীন মাধৱে গুণ গাই।।

গোৱিন্দ চলয়ে বিৰিন্দাবনে গোপশিশু সঙ্গে

ৰাগঃ শ্যাম

ধ্ৰুং।। গোৱিন্দ চলয়ে বিৰিন্দাবনে গোপশিশু সঙ্গে।
           বজাৱে মোহন বেণু ধেনু ধাৱে ৰঙ্গে।।

পদ।। সকল বালক মাজে কানাই সুন্দৰ।
          ভুৱন মোহন শ্যাম ৰূপ মনোহৰ।।

          গগণ মণ্ডল পূৰে শিঙা বেণু ৰোলে।
          আভীৰ বালকে বেঢ়ি জয়হৰি বোলে।।

          উচ্চায়া পাঞ্চনী ধায় বৎস পুচ্ছ ধৰি।
          কেহো বোলে ৰাম কেহো বোলে জয়হৰি।।

          কেহো গায় কেহো বায় কেহো নাচে হাসে।
          ত্ৰিভুৱন জিনি বৃন্দাবন পৰকাশে।।

          বেদ শিৰোমণি যাৰ চৰণ বিৰাজে।
          সোহি প্ৰভু গোপ ৰূপে বালকেৰ মাজে।।

          ভকতবৎসল হৰি বিনে নাই কোই।
          কহয় মাধৱ ৰঙ্গাপদে গতি মোই।। 

কদম্বতলে সোই শ্যামল সাজে

ৰাগঃ তুৰ ভাটিয়ালী

ধ্ৰুং।। কদম্বতলে সোই শ্যামল সাজে।
          বয়ন হেৰি চান্দ সূৰুয লাজে।।

পদ।। নীলম কুন্তলে বান্ধি আছে জুড়া।
          চৌভিতি লোলে ময়ূৰ পুচ্ছেৰ চূড়া।।

          মালতী মালা চাৰু শোভিত মাথে।
          গেন্দুৱা লুম্ফি লুম্ফি ধৰয় হাতে।।

          বলাইৰ হাতেৰ খসি গেন্দুৱা পৰে।
          হাসিৰ খলখলি অধিক চৰে।।

          পানীৰে যাইতে সই দেখেলো গিয়া।
          কৌতুকে হিন্দোল পাৰে হামাৰ হিয়া।।

           অমিয়া ঝুৰে ধাৰে কানাইৰ ভাৱে।
           কতনা মাধুৰী আছে কলীয়া গাৱে।।

           হামাৰ কৰ্ম্মেৰ ফলে মিলাইবো বিধি।
           কহয় মাধৱ হৰি প্ৰেম ৰস নিধি।।

সই! দেখো দেখো দেখো সুন্দৰ কানু খেলায় কদম্ব তলে

ৰাগঃ বসন্ত

ধ্ৰুং।। সই! দেখো দেখো দেখো সুন্দৰ কানু খেলায় কদম্ব তলে।
          কোটি কাম জিনি মধুৰ সাজনী চান্দ কোটি জিনি জ্বলে।।

পদ।। গলে গুঞ্জা মণি             ভ্ৰুৱেৰ চালনি
                     টালনি জুড়াৰ ছান্দে।
          হৰিল গিয়ান                ধিয়ানে ৰহলো
                     বাজিয়া কানাইৰ ফান্দে।।

          হাঁসি আখি ভঙ্গে           বংশী বায় ৰঙ্গে
                     ত্ৰিবলী-বলিত অঙ্গে।
           ব্ৰজেৰ বালক               সমান সাজনী
                     খেলায় কানাইৰ সঙ্গে।।

            এমন মোহন               মধুৰ মূৰুতি
                      স্ৰজিল কমন বিধি।
            কতনা পুণ্যেৰ             ফলে ব্ৰজমাজে
                      মিলাইছে গুণেৰ নিধি।।

             সকল সুখেৰ               মাথে ছাৰ দেহু
                       কানাইৰ নিছনি দিয়া।
             কহয় মাধৱ                 নন্দসুত পাৱে
                        মজিয়া ৰহোক হিয়া।।