হেৰহু মাই, চললি বিপিনে মধাই

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। হেৰহু মাই, চললি বিপিনে মধাই।
          ৰেণু বিষাণ, নিশানে অৱত, হৰষে ধেনু ধায়।।

পদ ।। ওহি জগ মোদন                     কন্ধে দধি ওদন
                              গোধন আগু বোলায়।
           বঙ্কিম নয়ন                            সৰোৰুহ হাসি
                              হেৰাইতে ভুবন ভুলায়।।

           মদন দমন ৰূপ                      পেখি পুনু পুনু
                               মুৰুচি পৰয় সুৰ নাৰী।
           সোহি জগজীৱ                       বিয়োগ অব সহবি
                               কৈচন চিত হামাৰি।।

           হৰি বিৰহানল                        আকুল গোপিনী
                               দৰশনে দিৱসে নাপায়।
           হৰি গুণ কহি ৰহি                   প্ৰেমে জুৰয় নাৰী
                               শঙ্কৰে এহুৰস গায়।।

হৰিপদ পঙ্কজ পঞ্জৰ মোই

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। হৰিপদ পঙ্কজ পঞ্জৰ মোই।
          তামহ ৰহো ৰাজহংসা হুই।।

পদ ।। ৰয়নী দিৱসে লিজঞ ৰাম নামা।
          প্ৰপন্ন জনাশনি পঞ্জৰ ৰামা।।

          আৱত কাল ভুজঙ্গম গৰজি।
          হৰিপদ শৰণ লেহু বৰজি।।

          মাধৱ দাস দীন হীন মতি।
          কতহ ৰাম চৰণ দুহোঁ গতি।।

সোই সোই ঠাকুৰ মোই যো হৰি পৰকাশা

ৰাগ - গৌৰী

ধ্ৰুং ।। সোই সোই ঠাকুৰ মোই যো হৰি পৰকাশা।
          নাম ধৰত ৰূপ স্মৰত তাকেৰি হামো দাসা।।

পদ ।। পণ্ডিতে পঢ়ে শাস্ত্ৰ মাত্ৰ সাৰ ভকতে লিয়ে।
           অন্তৰ জল ছুটয় কমল মধু মধুকৰ পিয়ে।।

           যাহে ভকতি তাহে মুকুতি ভকতে এ তত্ত্ব জানা।
           যৈছে বণিক চিন্তামণিক জানিয়া গুণ বখানা।।

           কৃষ্ণ কিঙ্কৰ শঙ্কৰ কহ ভজ গোবিন্দক পায়।
           সোহি পণ্ডিত সোহি মণ্ডিত যো হৰি গুণ গায়।।

শুন শুনৰে, সুৰ-বৈৰী প্ৰমাণ, নিশাচৰ নাশনিদান

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। শুন শুনৰে, সুৰ-বৈৰী প্ৰমাণ, নিশাচৰ নাশনিদান।
          ৰাম নাম যম, সমৰক সাজিয়ে, সমদলে কয়লি পয়াণ।।

পদ ।। ঠাট প্ৰকট পটু                কোটি কোটি কপি
                    গিৰি গৰ পৰ পদ ঘাৱে।
          বাৰিধি তীৰ তৰি            কৰে গুৰুতৰ গিৰি
                    ধৰি ধৰি সমৰক ধাৱে।।

          হাট ঘাট বহু                    বাট বিয়াপি
                    চৌগড় বেড়লি লঙ্কা।
          গুৰু ঘন ঘন ঘোষ            ঘৰিষণ গৰ্জ্জন
                    শ্ৰৱণে জনময় শঙ্কা।।

          ধীৰ বীৰ শূৰ                   শেখৰ ৰাঘৱ
                    ৰাৱণ তুৱা পৰি ঝাম্পে।
          সুৰ নৰ কিন্নৰ                 ফনধৰ থৰ থৰ
                    মহীধৰ তৰসি প্ৰকম্পে।।

          অন্ধ মুগুধ                       দশকন্ধ পাপ বুধ
                    জানকী শিৰত চড়ায়।
          ৰঘুপতি পদ বৰ              ধৰ ৰজনীচৰ
                    শঙ্কৰ কহতু উপায়।।

শাৰঙ্গপাণি পাহে পামৰমতি হামি

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। শাৰঙ্গপাণি পাহে পামৰমতি হামি।
          নিৰয় নিবাৰ আৱৰি নাহি হেৰোহোঁ, বিনে চৰণ তযু স্বামী।।

পদ ।। জৰা মৰণ মেৰি             নিকটহি আয়া
                      কায়া পড় কতি বেৰি।
          কৰতহু পাপ                 সমাপল আবি
                      ভাবি চৰণ না তেৰি।।

          দেখহু খীণ                    দিন দিন দেহা
                      আধি ব্যাধি বিঘাত।
          অন্তকালে গতি              মেৰি কমলাপতি
                      শঙ্কৰ কৰ প্ৰণিপাত।।

মন মেৰি ৰাম চৰণহি লাগু

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। মন মেৰি ৰাম চৰণহি লাগু।
          তই দেখনা অন্তক আগু।।

পদ ।। মন আয়ু ক্ষণে ক্ষণে টুটে।
          দেহ প্ৰাণ কোনদিন ছুটে।।

          মন কাল অজগৰে গিলে।
          জান তিলকে মৰণ মিলে।।

          মন নিশ্চয় পতন কায়া।
          তই ৰাম ভজ তেজি মায়া।।

          ৰে মন ই সব বিষয় ধান্ধা।
          কেনে দেখি নেদেখস আন্ধা।।

          মন সুখে পাৰ কৈচে নিন্দ।
          তই চেতিয়া চিন্ত গোবিন্দ।।

          মন জানিয়া শঙ্কৰে কহে।
          দেখ ৰাম বিনে গতি নহে।।

মধুৰ মূৰুতি মুৰাৰু

ৰাগ - মল্লাৰ

ধ্ৰুং ।। মধুৰ মূৰুতি মুৰাৰু। মন দেখ হৃদয়ে হামাৰু।
          ৰূপে অনঙ্গ সঙ্গে তুলনা তনু, কোটি সূৰুজ উঝিয়াৰু।।

পদ ।। মকৰ কুণ্ডল গণ্ড                    মণ্ডিত খণ্ডিত
                         চান্দ ৰুচিস্মিত হাসা।
           কনক কিৰীটি                        জড়িত ৰতনা নব
                         নীৰজ শয়ন বিকাশা।।

           চতুৰ উঝৰ কৰ                    কঙ্কণ কেয়ুৰ
                         ভূজমহ মোতিম হাৰু।
           লীলা বিনোদী                        কম্বু কৌমুদী
                         চক্ৰ কেৰি কঞ্জধাৰু।।

           শ্যাম শৰীৰ                           ৰচিত পীত অম্বৰ
                         উৰে বনমালা লোলে।
           কৌস্তুভ শোভি                       কণ্ঠ কটি কাঞ্চী
                         কিঙ্কিণী কণয়া দোলে।।

            অৰবিন্দ নিন্দি                      পাৱ নৱপল্লৱ
                         ৰতন নূপুৰ পৰকাশা।
            ভকত পৰম ধন                    তাহে মজোক মন
                         শঙ্কৰ এহু অভিলাষা।।          

বোলহু ৰাম নামেসে মুকুতি নিদান

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। বোলহু ৰাম নামেসে মুকুতি নিদান।
          ভৱ বৈতৰণী, তৰণী সুখসৰণী, নাহি নাহি নাম সমান।

পদ ।। নাম পঞ্চানন                     নাদে পলাৱত
                      পাপদন্তী ভয় ভীত।
           বুলিতে এক                      শুনিতে সৱ নিতৰে
                       নাম ধৰম বিপৰীত।।

           বচনে বুলি ৰাম                 ধৰম অৰথ কাম
                       মুকুতি-সুখে সুখ পায়।
           সবকহু পৰম                    সুহৃদ হৰি নাম
                       ছুটে অন্তকেৰি দায়।।

           নাৰদ শুকমুনি                   ৰাম নাম বিনি
                       নাহি কহল গতি আৰ।
           কৃষ্ণ কিঙ্কৰে কয়               ছোড় মায়াময়
                       ৰাম পৰম তত্ত্ব সাৰ।।

বিহৰে আকুল গোপী হামাকু নিমিত্ত

ৰাগ - ভূপালী

ধ্ৰুং ।। বিহৰে আকুল গোপী হামাকু নিমিত্ত।
          ঝুৰে নয়নক নীৰ থিৰ নোহে চিত্ত।।

পদ ।। মাধৱ কহই উদ্ধৱক ধৰি হাত।
           কহ মোৰে গোপিনীক সন্দেস বাত।।

           জানয়ে নাহি গোপী মোহে বিনে আন।
           দেহু বোধ উদ্ধৱ গোপীক বহু প্ৰাণ।

           নাহি সুহৃদ মোহে গোপিনী সমান।
           তাহেৰ দুঃখ শুনি টুটে মেৰি প্ৰাণ।।

বালক গোপালে কৰতৰে কেলি

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। বালক গোপালে কৰতৰে কেলি।
          উচ্চায়া পাঞ্চনী, নাচে হাসে গোপ মেলি।।

পদ ।। নীলতনু পীতপট ধটী লটি লোৰ।
          নৱঘন ঘন যৈচে বিজুড়ি উঝোৰ।।

          শিৰে শিখণ্ডক ডোলে গলে গজমতি।
          কোটি মদন মন মোহন মূৰুতি।।

          চৰণে মঞ্জিৰ ঝুৰে উৰে হেমহাৰ।
          শঙ্কৰ কহ ওহি হৰিক বিহাৰ।।

পামৰ মন ৰাম চৰণে চিত্ত দেহু

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। পামৰ মন ৰাম চৰণে চিত্ত দেহু।
          অথিৰ জীৱন ৰাম মাধৱকেৰি নাম, মৰণক সম্বল লেহু।।

পদ ।। ৰজনী দিৱসে দূৰ                 আবি যাৱত
                         আৱত অন্তক গৰজি।
          কথি তনু পাত                      মিলত মতি মানি
                         ৰাম ভজহু সব বৰজি।।

          আশা পাশ                           পৰশি মানস পশু
                         পড়লি বন্দী বেৰি বেৰি।
          ভৱ কাৰাগাৰ                       তাৰক নাহি আৰ
                         বিনে ভকতি ৰতি তেৰি।।

          অৱনিশি সেৱহু                    ৰাম পৰম পহু
                         ৰহু হৃদি পঙ্কজ মোৰা।
          কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰ ভণ                 ৰাম পৰম ধন
                         মৰণহি সঙ্গ নাছোৰা।। 

পাৱে পৰি হৰি কৰোহোঁ কাতৰি

ৰাগ - কেদাৰ

ধ্ৰুং ।। পাৱে পৰি হৰি কৰোহোঁ কাতৰি প্ৰাণ ৰাখবি মোৰ।
          বিষয় বিষধৰ, বিষে জৰ জৰ, জীৱন নাৰহে থোৰ।।

পদ ।। অথিৰ ধন জন                    জীৱন যৌৱন
                        অথিৰ এহু সংসাৰ।
           পুত্ৰ পৰিবাৰ                       সবহি অসাৰ
                        কৰবো কাহেৰি সাৰ।।

           কমল দল জল                    চিত্ত চঞ্চল
                        থিৰ নোহে তিল এক।
           নাহি ভয়ো ভৱ                    ভোগে হৰি হৰি
                        পৰম্পদ পৰতেক।।

           কহতু শঙ্কৰ                        এদুঃখ সাগৰ
                        পাৰ কৰা হৃষীকেশ।
           তুহু গতি মতি                     দেহু শ্ৰীপতি
                        তত্ত্ব পন্থ উপদেশ।।

নাহি নাহি ৰময়া বিনে তাপ-তাৰক কোই

ৰাগ - গৌৰী

ধ্ৰুং ।। নাহি নাহি ৰময়া বিনে তাপ-তাৰক কোই।
          পৰমানন্দ পদ মকৰন্দ সেৱহু মন মোই।।

পদ ।। তীৰথ বৰত তপ জপ যাগ যোগ যুগুতি।
           মন্ত্ৰ পৰম ধৰম কৰম কৰত নাহি মুকুতি।।

           মাতা পিতা পতনী তনয় জনয় সব মৰণা।
           ছাড়হু ধন্ধ মানস অন্ধ ধৰতু হৰি চৰণা।।

           কৃষ্ণ কিঙ্কৰ শঙ্কৰ কহ বিছুৰি বিষয় কামা।
           ৰাম চৰণ লেহু শৰণ জপ গোবিন্দক নামা।।

নাৰায়ণ, লীলা জানব কোই

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। নাৰায়ণ, লীলা জানব কোই।
          সনক সনাতন, চিন্তি চতুৰমূহ, অধিকহি মোহিত হোই।।

পদ ।। কোটি কোটি অণ্ড                  আৱত যাৱত
                          ৰোম ৰন্ধ্ৰ মহ যাৰা।
          সোহি ভূমি ভাৰ                     হৰসি শুৰ শূকৰ
                          নৰ নৰসিংহ অৱতাৰা।।

          যত দেখ কায়া                       সুত বিত্ত জায়া
                          মায়াকে সব ধন্ধ।
          হামো যত জীৱ                      শিৱ তেৰি অংশা
                          কাহে ওহি মোহ বন্ধ।।

          শঙ্কৰ কহ প্ৰভূ                       পৰয়হি লাগো
                          মাগোঁ নাহি আন কামা।
          ওহি কৃপা কৰু                     ৰূপ হৃদয় ৰহু
                          মূহ ভৰি তেৰি নামা।।

নাৰায়ণ, চৰণে কৰোহোঁ গোহাৰি

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। নাৰায়ণ, চৰণে কৰোহোঁ গোহাৰি।
          বিষয় বিলাসে পাস ছান্দি ইন্দ্ৰিয় মোহি, ওহি লুটে বাটোৱাৰি।।

পদ ।। নাসা গন্ধ                           মধুৰ ৰস ৰসনা
                     শ্ৰৱণে বিবিধ ধ্বনি ধায়।
          নয়নে ৰূপ                          পৰশ ত্বচ চাহে
                     কাঁহে ভজোহোঁ তযু পায়।।

          কাম ক্ৰোধ মদ                   মান মোহ মেৰি
                      ঐসৱ বৈৰী বিশাল।
          শঙ্কৰ কহ প্ৰভো                  তুহু বিনে নাহি আৰ
                      সেৱক পাল গোপাল।।

নাৰায়ণ, কাহে ভকতি কৰোঁ তেৰা

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। নাৰায়ণ, কাহে ভকতি কৰোঁ তেৰা।
          মেৰি পামৰ মন, মাধৱ ঘন ঘন, ঘাতুক পাপ নাছোৰা।।

পদ ।। যত জীৱ জঙ্গম                     কীট পতঙ্গম
                        অগ নগ জগ তেৰি কায়া।
           সবকহু মাৰি                        পূৰত ওহি উদৰ
                        নাহি কৰত ভূতদায়া।।

           ঈশ স্বৰূপে হৰি                    সব ঘটে বৈঠহ
                        যৈচন গগণ বিয়াপি।
           নিন্দা বাদ                             পৈশূন্য হিংসা হেৰি
                        তাঁহে কৰোহোঁ হামু পাপী।।

           কাকু শঙ্কৰ কয়                     কৰহু কৰুণা নাথ
                         যোনো চাড়োহোঁ ৰাম বাণী।
           সব অপৰাধক                      বাধক তুৱা নাম
                          তাহে শৰণ লেহোঁ জানি।।

দেখু সখি, মধুৰ মূৰুতি হৰি

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। দেখু সখি, মধুৰ মূৰুতি হৰি।
          ধৰি অধৰে পূৰে মুৰুৰী।।

পদ ।। তনু অভিনৱ ঘনকালা।
           উৰে লুলে কমম্বকু মালা।।

           পীত অম্বৰ তড়িত জৌতি।
           জলে কম্বু গলে গজমতি।।
       
           মণি কৌস্তুভ কণ্ঠত লুলে।
           চাৰু শিৰে শিখণ্ডক দুলে।।

           নীল অলক লোল কপোল।
           কৰ্ণত মকৰ কুণ্ডল দোল।।

           ভুজ কঙ্কণ ৰঞ্জে কেয়ুৰে।
           কটিক কনক কিঙ্কিণী ঝুৰে।।

           পদপঙ্কজ মঞ্জীৰ বোলে।
           কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে বোলে।।

জীৱ জয়তু জয় যশোৱানন্দন

ৰাগ - গৌৰী

ধ্ৰুং ।। জীৱ জয়তু জয় যশোৱানন্দন আনন্দ পদ পায়।
          নাচতু ছিনি, গোপ গোপিনী, হাতে তালি বজাই।।

পদ ।। যোহি জগত                       জীৱ জনক
                      যাহে নসম কোই।
           সোহি পৰম                       পুৰুষোত্তম
                      ৰাখত তনু তোই।।

           বামন পহু                           বাহিৰে ৰহু
                      কৰতু বিঘিনি নাশা।
           অন্তৰে তেৰি                       ৰাখতু হৰি
                      কহতু কৃষ্ণকু দাসা।।

জয় জয় যাদৱ, জলনিধি মাধৱ ধাতা

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। জয় জয় যাদৱ, জলনিধি মাধৱ ধাতা। শ্ৰুত মাত্ৰ খিল ত্ৰাতা।
          স্মৰণে কৰয় সিদ্ধি, দীন দয়া-নিধি, ভকত মুকুতি পদ দাতা।।

পদ ।। জগজন জীৱন                          অজন জনাৰ্দ্দন
                        দনুজ দমন দুঃখহাৰী।
          মহদানন্দ                                 কন্দ পৰমানন্দ
                        নন্দ নন্দন বনাচাৰী।।

          বিধিৰ বিহাৰ                            বিশাৰদ শাৰদ
                        ইন্দু নিন্দি পৰকাশী।
          শেষ শয়ন শিৱ                        কেশী বিনাশন
                        পীতবসন অধিনাশী।।

           জগ বন্ধু বিধু                           মাধৱ মধুৰিপু
                         মধুৰ মূৰুতি মুঢ়নাশী।
           কেশৱ চৰণ                            সৰোৰুহ কিঙ্কৰ
                         শঙ্কৰ এহু অভিলাষী।।

শ্ৰীৰাম, মই অতি পাপী পামৰ তেৰি ভাবনা নাই

ৰাগ - সুহাই

ধ্ৰুং ।। শ্ৰীৰাম, মই অতি পাপী পামৰ তেৰি ভাবনা নাই।
          জনম চিন্তামণি কাহে গয়ো যচ কাচক লাই।।

পদ ।। দিৱসে বিষয় বিয়াকুল নিশি শয়নে গোৱাই।
          মনে ধন খোজি বিমোহিত তেৰি আৰতি নাপাই।।

          হৃদয়ে কমলে হৰি বৈঠহ, চিন্তা চৰণ নাতেৰি।
          কৰল গৰল যচ ভোজন, হামো অমিয়া হেৰি।।

          পৰম মুৰুখ হামো মাধৱ একু ভকতি নাজানা।
          দাস দাস বুলি তাৰহু এহু শঙ্কৰ ভণা।।

গোপালে কি গতি কৈলে

ৰাগ - শ্ৰী

ধ্ৰুং ।। গোপালে কি গতি কৈলে, গোবিন্দে কিমতি দিলে
          নাথ হে বিফলে বয়স সব গেলৰে।।

পদ ।। এ ভৱ গহন বন                   আতি মোহে পাশে ছন্ন
                            তাহে হামো হৰিণ বেড়ায়।
           ফন্দিলো মায়াৰে পাশে         কাল ব্যাধে ধায়া আশে
                             কাম ক্ৰোধ কুত্তা খেদি খায়।।

           হৰাইল চেতন হৰি              নাজানো কিমতে তৰি
                             গুণিতে দগধ ভেল জীৱ।
           লোভ মোহ দুহোঁ বাঘ           সততে নছাড়ে লাগ
                             ৰাখু ৰাখু সদাশিৱ।।

           পলাইতে নেদেখোঁ সন্ধি        দিনে দিনে দৃঢ় বন্দী
                             ভৈলোঁ মন্দ মনৰ যুগুতি।
           তধৱা হৰি লাগো গোড়        মোৰ মায়াপাশ ছোড়
                             শঙ্কৰ কৰয় কাকুতি।।

গোপিনী প্ৰাণ, কাহেনু গেয়োৰে গোবিন্দ

ৰাগ - মাহুৰ ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। গোপিনী প্ৰাণ, কাহেনু গেয়োৰে গোবিন্দ।
          হামো পাপিনী পুনু, পেখিবোঁ নাহি আৰ, সোহি বদন অৰবিন্দ।।

পদ ।। কমন ভাগ্যৱতী               ভয়োৰে সু-পৰভাত
                      আজো ভেটব মুখ চান্দা।
           উগত সুৰ                       দূৰ গেয়ো গোবিন্দ
                      ভয়ো গোপবধু আন্ধা।।

           আজো মথুৰাপুৰে            মিলব মহোৎসৱ
                       মাধৱ সাধৱ মান।
           গোকুলক মঙ্গল               দূৰ গেয়ো নাহি
                       বাজত বেণু বিষাণ।।

           আজু যত নাগৰী              কৰত নয়ন ভৰি
                       মুখ পঙ্কজ মধু পানা।
           হামাৰি বঙ্ক বিধি              হাতে হৰল নিধি
                       কৃষ্ণ কিঙ্কৰে ৰস ভাণা।।

গোবিন্দ গুণ মন লাগি

ৰাগ - অহিৰ

ধ্ৰুং ।। গোবিন্দ গুণ মন লাগি।
          সুমতি তনু জ্বলে আগি।।

পদ ।। মধুপুৰী মাধৱ পিউ।
           কৈছে ধৰব অব জীউ।।

           নিশি সব বঞ্চোহোঁ জাগি।
           ভেলি মাধৱ বধ ভাগী।।

কৈছে নৰহৰি তৰণ উপায়

ৰাগ - বসন্ত

ধ্ৰুং ।। কৈছে নৰহৰি তৰণ উপায় ।
          নাশ সকলে কৈলোঁ বিষয় ভোলায়।।

পদ ।। অথিৰ জীৱন ধন যৌৱন দেৱ।
          সুহৃদ সোদৰ সুত কিছু নোহে কেৱ।।

          পেখিত অমিয়া ৰস বিষ পৰিণাম।
          তথিয়ে সজাইলোঁ মন মেৰি ৰাম।।

          নিৰমিল বিষ বিম্বু কামিনী লোহ।
          তনু পৰল মেৰি এমন মোহ।।

          তাকৰ চোড়াইতে সব নাহি থিক।
          গুৰুৱা মনোৰথ বাঢ়িল ধিক।।

          জনমে জনমে হামু দাসকো দাস।
          কেশৱ অবহু ছোড়হু মোহ পাল।

          শমনক লাই জীৱ বড় ডোৰ।
          শঙ্কৰ কহ হৰি সেৱক তোৰ।।

কি কহবো উদ্ধৱ কি কহবো প্ৰাণ

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। কি কহবো উদ্ধৱ কি কহবো প্ৰাণ।
          গোবিন্দ বিনে ভয়ো গোকুল উছান।।

পদ ।। শূন্যে ভৈল অঙ্গিনা বিৰিন্দাবিপিন।
          নাশোভে ৰজনী যৈছে চান্দ বিহীন।।
        
          নাহি চাৰব ধেনু কালিন্দী কুল।
          আৰ নাশুনোহোঁ বেণু কদম্বৰ মূল।।

          মথুৰা ৰহল সব গোপিনীক পিউ।
          কেশৱ বিনে কৈচে ধৰব জীউ।।

কহৰে উদ্ধৱ কহ প্ৰাণেৰ বান্ধৱ হে

ৰাগ - তুৰ বসন্ত

ধ্ৰুং ।। কহৰে উদ্ধৱ কহ প্ৰাণেৰ বান্ধৱ হে, প্ৰাণ কৃষ্ণ কবে আৱে।
          পুছয়ে গোপী প্ৰেম আকুল ভাৱে, এ নাহি চেতন গাৱে।।

পদ ।। বাছুৰি ধ্বনি শুনি গোবৎস পেখি।
          লাগে আগি গাৱে উদ্ধৱ সখি।।
  
          অ, প্ৰাণ-কৃষ্ণক নেদেখি তোক।
          কালিন্দী দেখি সখি ফুটয় বুক।।
  
          এথায়ে খেলাইছিলোঁ সে চান্দমুখ।
          হৰিল নয়ন সুখ।।

          বিৰিন্দাবন বৈৰী হামাৰ ভেলি।
          পেখিতে নাবিছৰোঁ গোপাল কেলি।।

          হৰি আশা দূৰে গেলি।
          ধ্বজ বজ্ৰ যৱ পঙ্কজ চাই।।

          তথায়ো কান্দো হামু লোটায়া কায়।
          গুণ গোবিন্দ গায়।।

          কৃষ্ণ সূৰ্য্য বিনে বজ্ৰ আন্ধাৰ।
          নেদেখোঁ এদুঃখ অৱধি পাৰ।।

          সখি সবহি অসাৰ।
          আৰ কি পেখৰো গোপাল প্ৰাণ।।

          ওহি ৰে কৃষ্ণ কিঙ্কৰ শঙ্কৰ ভাণ।
          হৰিকো হৃদয় জান।। 

কমলনয়ন চিন্ত চিত্ত চেতন লাই

ৰাগ - গৌৰী

ধ্ৰুং ।। কমলনয়ন চিন্ত চিত্ত চেতন লাই।
          বিনে হৰি ভকতি মুকুতি কতি পাই।।

পদ ।। নৰ ভয়ো ভাই ভাৰতে কতি ভাগা।
           নকহসি ৰাম মৰস কতি লাগা।।

           ছোড়ি ৰাম নাম অমিয়া উপযোগা।
           যৈছে পূৰীষ শূকৰ ভয়ো ভোগা।।

           অথিৰ জীৱন ধন যৌৱন জায়া।
           ভকতি বিৰোধী বিষয় সব মায়া।।

           কৃষ্ণ কিঙ্কৰ ওহি শঙ্কৰ ভাণা।
           বিনে হৰিভকতি তৰণী নাহি আনা।।

কমনে ৰময়া মন

ৰাগ - গৌৰী

ধ্ৰুং ।। কমনে ৰময়া মন, বিছুৰি বহু বৃথা নোহে মোহে ভুলায়।
           ৰাম চৰণ, চিন্ত চিত্ত, মৃত্যু তৰণ উপায়।।

পদ ।। সাফল জীৱন, যো জন্তু, নিতু জল্পতু ৰামা।
          কেশৱ নাসেৱি, যো জীৱয়, বিত্ত কীট উপামা।।

          যাকেৰি চাকৰী, কৰতহু, গতি পাতকী পায়।
          শঙ্কৰ কহ, সেহি হৰিকো, কতি ভকতি না কায়।।

আনন্দে গোবিন্দে বায় বৃন্দাবনে বেণু

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। আনন্দে গোবিন্দে বায় বৃন্দাবনে বেণু।
           ৰূপে ভুবন ভুলে ৰহিয়া কদম্ব মূলে, কালিন্দী তীৰে ৰাখে ধেনু।

পদ ।। গোপ শিশু সঙ্গে চলে           শিৰে শিখণ্ডক দোলে
                         কৰ্ণে কুণ্ডল গণ্ড লোলে।
          কেয়ুৰ কঙ্কণ কৰে               উৰে বনমালা মুলে
                         মধুৰ মধুপ মধুভোলে।।

          কটি কাঞ্চী কিঙ্কিণী             বাজত ঋণি ঋণি
                         শ্যাম তনু শোহে পীতবাসে।
          বাম-কাষে শিঙা বেত           অৰুণ পঙ্কজ নেত্ৰ
                         কণ্ঠে কৌস্তুভ পৰকাশে।।

          ত্ৰিভঙ্গ ললিত হাস               কৰু হৰি ভ্ৰূব ভাস
                         দৰশিয়া লীলা বিলাসে।
          চৰণে মঞ্জীৰ ঝুৰে               উচ্চায়া পঞ্চম পুৰে
                         শঙ্কৰে কহ অভিলাষে।।

ওৰে সখি পেখোৰে কঞ্জ লোচন

ৰাগ - গৌৰী

ধ্ৰুং ।। ওৰে সখি পেখোৰে কঞ্জ লোচন, চলিলি নন্দ কুমাৰা।
          ইন্দু বদন, কোটি মদন, ৰূপে তুল নাহি যাৰা।।

পদ ।। মকৰ কুন্দল                  মন্দিত গণ্ড
                    গলে গজমতি লুলে।
          তড়িতাম্বৰ                     শ্যাম সুন্দৰ
                    শিৰে শিখণ্ডক দুলে।।

          কৰ কঙ্কণ                      কিঙ্কিণী কনক
                    জনকে চলে গোপালা।
          পঞ্চম পূৰে                    লম্বিত উৰে
                    কেলি কদম্বকু মালা।।

          পদ পঙ্কজ                     মঞ্জিৰ ঝুৰে
                    হৰয় চিত্ত হামাৰু।
          শঙ্কৰ কহ                      ছাড় বিৰহ
                    ওহি জগ আধাৰু।।

ওঝা সোঝা পন্থ না হেৰি

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। ওঝা সোঝা পন্থ না হেৰি।
          কোটি কৰম কায় হৰিকো নাহি পায়, পড়ল ভৱ বেৰি বেৰি।।

পদ ।। জপ তপ তীৰ্থ কৰসি গয়া কাশী বাসী বয়স গোৱাই।
          জানি যোগ যুগুতি মতি মোহিত বিনে ভকতি গতি নাই।।

          ৰাম নাম মহ, নিখিল পুণ্য ৰহ, ওহি নিগম তত্ব বাণী।
          কলিকো পৰম, ধৰম হৰি নামা, পঢ়ি পুনু মৰম নাজানি।।

          কৃষ্ণ কিঙ্কৰ কহ, ক্ষণিক দেহা ৰহ, নৰতনু পুনুহো নাপাই।
          কৰম গৰব সব, দূৰ কৰি হৰি, চৰণ চিন্ত চিত্ত লাই।।

উদ্ধৱ বন্ধু মধুপুৰী ৰহল মুৰাৰু

ৰাগ - কল্যাণ

ধ্ৰুং ।। উদ্ধৱ বন্ধু মধুপুৰী ৰহল মুৰাৰু।
          কাহে নাহেৰি ৰহব অব জীৱন, বন ভয়ো ভবয়ো ভবন হামাৰু।।

পদ ।। যাহে বিয়োগ আগি           অঙ্গ তাৱয়
                     তিল একু ৰহয়ে নাপাৰি।
           সোহি ব্ৰজ সুৰ                দূৰ গয়ো গোবিন্দ
                     দিশ দশ দিৱসে আন্ধাৰি।।

           ভয়ো মৰণ ওহি               সোহি হৰি চৰণকু
                     বিছুৰী ৰহয়ে নাপায়।
           দেশত কালিন্দী               গিৰি বিৰিন্দাবন
                     তনু মন দহয়ে সদায়।।
  
           ব্ৰজজন জীৱন                  বাহুৰি নাহি আৱত
                     হামাকু কৰ অনাথা।
           গোপিনী প্ৰেম                   পৰশি নীৰ ঝুৰয়
                     শঙ্কৰ কহ গুণ গাথা।।

উদ্ধৱ চলহু গোকুল লাই

ৰাগ - শ্ৰী

ধ্ৰুং ।। উদ্ধৱ চলহু গোকুল লাই।
          হামো বিনে গোপীৰ তিলেকে যুগ যায়।।

পদ ।। হামো চিত্ত নিত, হামাকু ধিয়ানা।
          ধৰল বিয়োগে গোপী কথমপি প্ৰাণা।।

          হামাকেসে আশে গোপী জীয়ে সমুদায়।
          বাহুৰি আৱব কৃষ্ণ ভেটবো দুনাই।।

          কহ কৃষ্ণ কিঙ্কৰ হৰিক ভজ লোই।
          হৰি বিনে সুহৃদ বান্ধৱ নাহি কোই।।