Wednesday, March 27, 2013

দয়াৰ ঠাকুৰ হৰি যদুমণি ঐ ৰাম!

ৰাগ - ভাটিয়ালী

ধ্ৰুং ।। দয়াৰ ঠাকুৰ হৰি যদুমণি ঐ ৰাম!
                                      অধমে তোমাৰ নাম ডাকে।
          কৃপা কৰা নাৰায়ণ আহ্মাৰ চঞ্চল মন
                                      তোহ্মাৰ চৰণে যেন থাকে।।

পদ ।। এক বিপ্ৰ অজামিল               মন্দমতি পাপশীল
                          পুত্ৰভাৱে সুমৰি তোহ্মাৰে।
           কৰ্ম্মবন্ধ কৰি নাশ                বৈকুণ্ঠে পাইলেক বাস
                          ইটো অতি বিদিত সংসাৰে।।

           তাতো কোটি কোটি গুণ        পাপমতি নিদাৰুণ
                          তোমাৰ নামত কৈলোঁ আশা।
           পৰম পতিত আমি                পতিত-পাৱন তুমি
                          ই জানিয়া কৰিলোঁ ভাৰসা।।

           ধন্য ধন্য কলিকাল                ধন্য নৰতনু ভাল
                          ধন্য ধন্য ভাৰতবৰিষে।
           তপ-জপ-যজ্ঞ তেজি             তোহ্মাৰ চৰণে ভজি
                          তুৱা নাম ঘুষিও হৰিষে।।

           সকল নিগমে কয়                  অতয়ে তোহ্মাক পায়
                          আক ভালে জানিয়া নাৰায়ণে।
           মাধৱ মূৰুখ-মতি                  সত্যে সত্যে যদুপতি
                          তুৱা পাৱে পশিলোঁ শৰণে।।

গোপাল ভাবিয়ো মন! সকল যতনে

ৰাগ - ভাটিয়ালী

ধ্ৰুং ।। গোপাল ভাবিয়ো মন! সকল যতনে।
          হৰি বিনে কেনে আন চিন্তা অকাৰণে।।

পদ ।। অথিৰ জীৱন ধন, যৌৱন সকল।
           কমল পত্ৰৰ নীৰ, যৈচন চঞ্চল।।

           জানিয়া ভজিও মন, ই সৱ তেজিয়া।
           সংসাৰ সাগৰে মন, নমৰ মজিয়া।।

           হৰিৰ মায়াৰ ফান্দে, জীৱ হৈল বন্দী।
           ইতিনি ভূৱনে, পলাইবাৰ নাই সন্ধি।।

           গুণি চোৱা মন, তুমি এৰাইবা কমনে।
           ফান্দোৱাল গোবিন্দৰ ধৰিও চৰণে।।

           নিজ প্ৰিয়তম হৰি জগত-নিবাস।
           ভজিয়ো চঞ্চল মন তেজিও আলাস।।

           কহয় মাধৱ হৰি অগতিৰ গতি।
           মায়াৰ ফান্দক এৰাই পাইবা যদুপতি।।

মোকে দেখিয়ো না কেনে আহে জগন্নাথ

ৰাগ - ভাটিয়ালী

ধ্ৰুং ।। মোকে দেখিয়ো না কেনে আহে জগন্নাথ, মই বৰ পাপেৰ পাপী।
          সংসাৰ-কূপত পড়িয়া তোমাৰ চৰণে নধৰো চাপি।।

পদ ।। কত তপসাই                নৰতনু পাই
                  গোৱাইলোঁ বিষয় ভুলে।
           যেন চিন্তামণি              অমূল্য ৰতন
                  বিকাইলোঁ কাচেৰ মোলে।।

           দেৱে নাহি পাই            মানৱী হুইবাৰ
                  মই পাপী আসিয়া পাইলোঁ।
           তোমাৰ ভকতি            অমিয়া তেজিয়া
                      বিষয় গৰল খাইলোঁ।।

           লোভ-মোহ-কাম          ক্ৰোধ-মদ মান
                         ই সৱ বৈৰীৰ সঙ্গে।
           আপোন ইচ্ছায়             পাপ আচৰিয়া
                         বেড়াইলোঁ মনৰ ৰঙ্গে।।

           পৰতিৰী পৰ                 ধনেৰ আশায়
                         সদায় আকুল ভৈলোঁ।
           তুমি মহাধন                 তোমাক নাসেৱি
                         জনম বিফল কৈলোঁ।।

           দেহা আলে-জালে         গৈল পাইলে কালে
                         প্ৰাণ কোন দিন উড়ে।
           যমৰ যাতনা                 শুনিয়া হৃদয়
                         কম্পিত হৈ গৈলোঁ বড়ে।।

           তোমাৰ অভয়              চৰণে শৰণ
                         বিনে নাহি আন গতি।
           তুমি দয়াময়                 জানিয়া কহয়
                         মাধৱ মুৰুখ মতি।।

হৰিগুণ কৈছে বিছুৰি মন ৰে

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং।। হৰিগুণ কৈছে বিছুৰি মন ৰে।
         এ ভৱ-সাগৰে তেৰি তাৰক ৰে।।

পদ ।। নিগম নিগূঢ বাণী হৰিগুণ সাৰু।
          তাহে বিছুড়ি ভৱ তৰয়ে ন পাৰু।।
          কলি-কমলষ ঘোৰ পয়োধি মনাই।
          বিছুড়ি গোবিন্দ গূণ তাৰক নাই।।

          কহয় মাধৱ দাস দীন হীন মতি।
          ইহ পৰলোক মেৰি গোবিন্দ গতি।।

Sunday, March 3, 2013

নাৰায়ণ! মাগোঁ চৰণ-ৰতি তেৰা

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। নাৰায়ণ! মাগোঁ চৰণ-ৰতি তেৰা।
          এতিনি-ভূৱনে তুমহি বৰঠাকুৰ নাহি জানত মতি মেৰা।।

পদ ।। ভূৱন চতুৰদশ                কায়া ফিৰত মেৰি
                       বেৰিবেৰি অন্ত না হোই।
           তাৰু তাৰু তাৰু              ইবেৰি নাৰায়ণ
                        থোৰে কৰুণা কৰ মোই।।

           সয়ল পাপী মহ               হামু অধিকতম
                         কমনে তৰিতে মেৰি আশা।
           কহয় মাধৱ হৰি              তুহোঁ পতিত-গতি
                         ওহি মেৰি পৰম ভৰসা।। 

কমনে বিছুড়ি মন ৰহু ৰাম ৰায়া

ৰাগ - গৌৰী

ধ্ৰুং ।। কমনে বিছুড়ি মন ৰহু ৰাম ৰায়া।
          ভাৰত বৰিষে মানৱী-তনু পায়া।।

পদ ।। দেৱে নাহি তনু মানৱী পায়।
          নাম চিন্তামণি হাতে হৰায়।।

          জানি ৰাম চৰণে কৰু আশা।
          কহত মাধৱ হৰি দাসকু-দাসা।।

হামাৰু ৰাম-চৰণে মন লাগু

ৰাগ - মাউৰ

ধ্ৰুং ।। হামাৰু ৰাম-চৰণে মন লাগু।
          মায়াময় সয়ল দুনিয়াই, জানি ভৰম তেজি জাগু।।

পদ ।। ধন জন জীৱন যৌৱন জায়া কায়া ঐসব ধান্ধা।
           যৈচন বিজুৰ উজুৰি মিলাৱত তাহে নাহি দেখা আন্ধা।।

           হৰিপদপঙ্কজ ভৱভয়ভঞ্জন তাহে চিন্তি চিত লাই।
           হৰি কহু চৰণ-পঙ্কজ-ৰজ কিঙ্কৰ মাধৱ দীন গুণ গাই।।

ৰে মন! ৰাম-চৰণ-ধন সেৱনা

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। ৰে মন! ৰাম-চৰণ-ধন সেৱনা।
          বেদ-বচন শুনি ৰাম নাম বিনি, নাহি নাহি ভৱকো তাৰণা।।

পদ ।। বিষয়-বিলাস পাশে বন্দী পৰণা ধৰণা হৰিকো চৰণা।
          মানৱী-দেহ নিত নাহি দেখুৰে আপোন নিকট ভয়ো মৰণা।।

          যাৱে নাহি জীৱ আপুনকেৰি ছুটৰে ৰাম-চৰণে লেহু শৰণা।
          মাধৱ-দাস মূৰুখমতি কহয়ে গতি গোবিন্দ দুহু চৰণা।।

কা কৰু মনুৱা বিষয়-বিলাস

ৰাগ - বসন্ত

ধ্ৰুং ।। কা কৰু মনুৱা বিষয়-বিলাস।
          দুৰ্ল্লভ মানৱী-তনু পুনহু নাপাস।।

পদ ।। ভাৰতে মানৱী-তনু তৰণী-উপাম।
          দেহ ভৰা কলিকো ধৰম হৰি-নাম।।

          গুৰু কেৰুৱালি ৰাম অনুকুল বাৱ।
          হৰিগুণ গায়া ভৱ সাৰ কুলাৱ।।

          আশা সকল গৰল কৰ দূৰ।
          নাম অমিয়া পানে কৰ পূৰ।।

          কহয় মাধৱ দাস গতি নাহি আন।
          সজ্জন জনৰ সঙ্গ লেহু অগিয়ান।।

সেৱহু মন মাধৱ অব বিছুৰি বিষয় পাশা

ৰাগ - গৌৰী

ধ্ৰুং ।। সেৱহু মন মাধৱ অব বিছুৰি বিষয় পাশা।
          ভাৰতে পুনু মানৱী তনু আৱৰি নাহি আশা।।

পদ ।। দেখতু দিন                   জীৱন ক্ষীণ
                      নিকট ভয়ো মৰণা।
           গোবিন্দ পদ                 পঙ্কজ বিনু
                      তাৰক নাহি আনা।।

           মাধৱ দাস                    কহয় শুন
                      পামৰু মন আন্ধা।
           ৰামক নাম                    লেহু সদায়
                      ছাৰহো সব ধান্ধা।।

ভয়ো ভাই! সাৱধান

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। ভয়ো ভাই! সাৱধান, যাৱে নাহি ছুটে প্ৰাণ।
          গোবিন্দেৰ ফৰমান নিকটে মিলিব জান।।

পদ ।। জীৱন যৌৱন থোৰ সম মায়াময় চোৰ।
           দুঃখ সব কৰু মোৰ হৰি পদে মন যোৰ।।

           তেজু সব অভিলাষ দূৰ কৰু মোহ পাশ।
           হৰি পদে কৰু আশ কহয় মাধৱ দাস।।

মজি ৰহু মেৰি মন

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। মজি ৰহু মেৰি মন।
           হৰি গুণ-অপাৰ আনন্দ-সিন্ধু-ৰস মাজে।
           হৰি বিনে আন আশা কৰসি কমন কাজে।।

পদ ।। যোহি তনু আপুন, মানস মন ভাই।
           অন্তকালে সোহি সঙ্গহি নযাই।।

           সব বাণ্টোৱাৰী সুহৃদ নামা হোই।
           ইহ পৰলোক হৰত বিত্ত সোই।।

           যত দেখো আৱৰি তনয়, বিত্ত, জায়া।
           আয়া গমন কাৰণ সব মায়া।।

           কহয় মাধৱ শুন মেৰি মন আন্ধা।
           হৰি বিনে আৱৰ ছোড়হ সব ধান্ধা।।

ৰে মন! ৰাম চৰণ ৰতি লাৱত

ৰাগ - মাহুৰ

ধ্ৰুং ।। ৰে মন! ৰাম চৰণ ৰতি লাৱত।
          ঝুণ্টা বাত, বিষয়-বিষ ছোড়ি ৰাম অমিয়া-গুণ গাৱত।।

পদ ।। দুঃখ-ইন্ধন মহ                  বিষয় অমিয়া ৰস
                        ওহি ভৱ গহন অনলা।
           তেজু তথিয়ে আশ            কৈচন লালস
                        মানস মুগুধ বিড়ালা।।

           শুন পামৰু মন                 মজি ৰহতু ঘন
                         হৰি-ৰস আনন্দ সিন্ধু।
           কহয় মাধৱ-ৰাম              তেজু সকল কাম
                          ৰাম ভকত-জন-বন্ধু।।

কেমনে পাইবো হৰি চৰণ তোৰে

ৰাগ - তুৰ-ভাটিয়ালী

ধ্ৰুং ।। কেমনে পাইবোঁ হৰি চৰণ তোৰে।
          এ দুঃখ সাগৰে উদ্ধাৰ মোৰে।।

পদ ।। এ ভৱ আটোপ অৰণ্য মাজে।
           কালব্যাধে মৃগ মাৰিতে সাজে।।

           হামু পশু মায়া-জালত বন্দী।
           নাহি দেখোঁ হামু পলাইতে সন্ধি।।

           কাম ক্ৰোধ কুত্তা কামুৰি খাই।
           বিষয় বিষ লাগি এজীৱ যাই।।

           ৰূপ ৰস আদি এ পঞ্চ বাণে। 
           হৃদয় মাজে হামু ফুটলো টানে।।

           পাপ-পুণ্য ভৈল এ বৰ ডোৰে।
           গলাৰ মাজে ছান্দি বান্ধিল মোৰে।।

           কাল ব্যাধে ধৰি লৈ যায় টানি।
           ৰাখো ৰাখো মোৰে শাৰঙ্গ-পাণি।।

           কালৰোকাল তুমি চাহেব হৰি।
           নাহি নাহি আৰ তোমাত সৰি।।

           জানিয়া শৰণ লৈলোঁ তোমাৰ পায়।
           দীন মাধৱ দাসে এ ৰস গায়।।

Saturday, March 2, 2013

কৈছে গোবিন্দ! সেৱহু তোই

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। কৈছে গোবিন্দ! সেৱহু তোই।
          চঞ্চল মন মেৰি থিৰ না হোই।।

পদ ।। যৈচে পঙ্কজ-দলগত নীৰ।
           বিষয়-লুবুধ মন তৈচে অথিৰ।।

           ছোড়ি পামৰ মতি ৰতি তুৱা পায়া।
           ৰূপ-ৰস পৰশ শৱদ গন্ধে ধায়া।।

           কহয় মাধৱ হৰি কৰু মেৰি দায়া।
           চৰণে শৰণ লেহু চোড়হ মায়া।।

এ নাথ তাৰিয়ো তাৰিয়ো যদুমণি

ৰাগ - ভাটিয়ালী

ধ্ৰুং ।। এ নাথ তাৰিয়ো তাৰিয়ো যদুমণি।
          মজিলোহো ভৱসিন্ধু তোমাক নজানি।

পদ ।। এ ভৱসাগৰ মাজে পড়ি হামু ভাসি।
          কাম-ক্ৰোধ কুম্ভীৰ মগৰে গিলে আসি।।

          শোক মোহ ভয় মহা পঙ্কে তল কৰে।
          তৃষ্ণা তৰঙ্গে পায়া সব শ্ৰুতি হৰে।।

           চিন্তা নাম বাড়ব অগণি শোষে প্ৰাণ।
           নাহিকে তাৰণ তুৱা পদ বিনে আন।।

           জানিয়া তোমাৰ পাৱে পশিলো শৰণ।
           কহয় মাধৱ গতি অৰুণ চৰণ।।

নাৰায়ণ! কেগুণ জানব তোই

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। নাৰায়ণ! কেগুণ জানব তোই।
          কৰহু কৰুণা নাথ! অধম মোই।।

পদ ।। সহস্ৰ বয়নে গুণ            গাৱত ভিনেভিন
                       বয়নে কৰত বখানা।
           তোহাৰি নাম গুণ          যশ মহিমাক
                       তবহু অন্ত নাহি জানা।।

            মহামুনি চতুৰ              বয়ন সুৰ শঙ্কৰ
                       মোহিত যাকেৰি মায়া।
            চাৰি বেদ                     বিচাৰ কয় আৱত
                       যাকেৰি অন্ত নপায়া।।

            সনক সনাতন              আদি যোগীগন
                       যাকেৰি মহিমা নজানা।

            হামু মূৰুখ-মতি           কমনে জানব হৰি
                       গতি তুহুঁ মাধৱ গানা।।

পামৰু মনাই কমনে হৰিৰ নাম ৰহলি বিছুড়ি

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। পামৰু মনাই কমনে হৰিৰ নাম ৰহলি বিছুড়ি।
          কবহো চলিতেৰে লাগয়ে যমপুৰী।।

পদ ।। কাহাঁ গয়ো মাতা-পিতা কাঁহা গয়ো ভাই।
          ধনজন কাহা গয়ো সুহৃদ-মনাই।।
    
          কমনে না পেখো মন আপোন মৰণা।
          নিশ্চয়ে চলিতে লাগে যমেৰ কৰণা।।

          নাম সুমৰিতে ছুটে অন্তকেৰি দায়।
          উত্তম অমৰপদ ঠামহি মিলায়।।

          কহয় মাধৱ-দাস দীন মতি-হীনা।
          এ ভৱ তৰবি নাহি ৰাম-নাম বিনা।।

মঞি পাপী কেমনে তৰিবোঁ হৰিৰে

ৰাগ - শ্ৰী

ধ্ৰুং ।। মঞি পাপী কেমনে তৰিবোঁ হৰিৰে।
                                  তুমি কৰুণা নাকৰ মোৰে।
          পাপ মতি মন বাসনা নাছাড়ে
                                  মজিলো সংসাৰ ঘোৰে।।

পদ ।। নয়না কামিনীৰূপ ন ছাৰয়
                                  ৰসনা এ ষড়ৰস।
           গীত-মধুৰ ধ্বনি শ্ৰৱণে ন ছাৰয়
                                  চৰমে সুখ-পৰশ।।

           সুগন্ধ শীতল নাসায়ে ন ছাৰয়
                                  কনক কামিনী মনে।
           লোভ-মোহ-কাম-ক্ৰোধ-মদ-মান
                                  নছাড়ে এ সৰ্ব্বক্ষণে।।

           ঈৰিষা, অসূয়া, হিংসা, পৈশুন্য
                                  না গুচে এ তিলে তিলে।
           তনুক বেঢ়ি তিলে তিলে ধৰি
                                  কাল অজগৰে গিলে।।

            ভৈলোঁ অচেতন তোমাৰ চৰণ
                                  বিনে নাই আন গতি।
            শীতল চৰণে পশিলো শৰণে
                                  মাধৱ মূৰুখ-মতি।।

নাৰায়ণ, মায়া জানবো কোই

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। নাৰায়ণ-মায়া জানবো কোই।
          সুৰপতি, চতুৰ-বয়ন, মুনি শঙ্কৰ, চিন্তিতে আকুল হোই।।

পদ ।। অঘট-ঘটন-পটু               চাতুৰী যো নিত
                         অনিত সমান সব হোই।
          যতয়ে অনিত                   নিত সম ভাষত
                         ঐচন চাতুৰি হৰি তোই।।

          কোই কোই সাঞ্চা            কোই কোই মিছা
                          কবহু কৰত নাহি জানি।
          সাঞ্চা মিছা                       সমান কয় ভাষত
                          মোহ কৰত বেদবাণী।।

          সাঞ্চা মিছা                        কিছুৱে নাহি জানত
                          মূৰুখ পামৰ মতি-হীনা।
          যাহা গতি-মতি                 তুহুঁ কমলাপতি
                          কহত মাধৱ-দাস দীনা।।

হৰিপদ-পঙ্কজ পঞ্জৰ মোই

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। হৰিপদ-পঙ্কজ পঞ্জৰ মোই।
          তা মহ ৰহু হামু ৰাজহংসা হোই।।

পদ ।। ৰয়নী দিৱসে লিজঞুঁ ৰাম নামা।
          প্ৰপন্নজনাশনি পঞ্জৰ ৰামা।।

          আৱত কাল ভুজঙ্গম গৰজি।
          হৰিপদে শৰণ লেহুঁ সব বৰজি।।

          মাধৱ দাস দীন হীন-মতি।
          কহত ৰামচৰণ দুহোঁ গতি।।

বুঢ়া ভাই, হৰিৰ গুণ গাই নাচা

ৰাগ - ভাটিয়ালী

ধ্ৰুং ।। বুঢ়া ভাই, হৰিৰ গুণ গাই নাচা।
          কোন দিন ঢলি শৰীৰ পৰয়,
                                আৰ কি বাট চাই আছা।।

পদ ।। আয়ু দিলা ভাঠি              হাতে লৈলা লাঠি
                         হাণ্ঠিতে নচলে পাৱ।
           ভাঙ্গিলা মাণ্ডলী               আগ গৈল ঢলি
                         ধনু-ফান্দ ভৈলা গাৱ।।

           ছাল সোটা-সোট             হাড় গোটা-গোট
                         কোটৰে লুকাইল আঁখি।
           তেজ বল মাংস               গাৱত লুকাইল
                         দেখিও নাপাৱ সাখী।।

           শুকাই গৈল আন্ত             মুখে নাসে মাত
                          দান্তৰো নাহি অৱস্থা।
           কাস ঢুল ঢুল                   সৰি গৈল চুল
                          লৰবৰ কৰে মাথা।।

           বীভৎস শৰীৰ                  আঁখি ঝুৰে নীৰ
                          তিনি থানে ভৈল বাগ।
           কহয় মাধৱ                      সবেও মৰিব
                          তথাপি বুঢ়াসে আগ।।

ৰে মন সেৱহুঁ হৰিকহু চৰণা

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। ৰে মন সেৱহুঁ হৰিকহু চৰণা
                                নিকটে দেখহুঁ নিজ মৰণা।
          দেখত হৰিকহু চৰণ শৰণ বিনে
                                নাহি ভৱভয় তৰণা।।

পদ ।। চাৰি বেদ যত ভাৰত পুৰাণ
                                গীতা ভাগৱত চাই।
           ওহি সাৰ বিচাৰ কয় ভাষত
                                 হৰি বিনে তাৰক নাই।।

           সনক সনাতন মুনি শুক নাৰদ
                                 চতুৰ-বয়ন শূলপাণি।
           সহস্ৰ-বয়ন আদি গাৱত হৰিগুণ
                                 সকল নিগম তত্ত্ব জানি।।

           কৃষ্ণ-নাম-যশ পৰম অমিয়া ৰস
                                 গাৱত মুকুত নিঃশেষ।
           পৰম মুৰুখ মতি কহয় মাধৱ দীন
                                 শঙ্কৰ গুৰু উপদেশ।।

জয় জয় ৰাম, ৰাঘৱ ৰঘু কুল

ৰাগ - সিন্ধুৰা

ধ্ৰুং ।। জয় জয় ৰাম, ৰাঘৱ ৰঘু কুল পঙ্কজ দিনকৰ ৰাম মুৰাৰি।
          যো পদ-কমল সুৰাসুৰে সেৱত, সকল ভুৱন অধিকাৰী।।

পদ ।। বালী ঘালি               পালি সুগ্ৰীৱ কপি
                     বাৰিধি বান্ধল সেতু।
          নিশাচৰ সাথে          দশানন ঘাতে
                     জগজন মঙ্গল হেতু।।

          জানকী, লক্ষণ          সুগ্ৰীৱ, বিভীষণ
                     মাৰুতি সব সৈন্য সাথে।
          পুষ্পকযানহি            আসি আপোন পুৰী
                     ভয়ো নৰপতি ৰঘুনাথে।।

          শিৰে শশীমণ্ডল        ছত্ৰ সুনিৰ্ম্মল
                     শ্বেত চামৰ দোহোঁ ঢোলে।
          মিলল মহোৎসৱ       পৰম কোলাহল 
                     সব লোই মঙ্গল ৰোলে।।

          শঙ্খ মৃদঙ্গ                 মুৰজ ধ্বনি বাজত
                     দুম দুম দুন্দুভি ঢোলে।
          পঞ্চ শবদে শুভ          মিলল মহোৎসৱ
                     জয় জয় ৰাঘৱ বোলে।।

          ব্ৰহ্ম, পুৰন্দৰ,             হৰ, মুনি, কিন্নৰ
                     চাৰণ মিলল ৰঙ্গে।
          ৰতন সিংহাসনে         বসি ৰঘু-নন্দন
                      ৰাজতু জানকী সঙ্গে।।

          নিত্য নিৰঞ্জন              জগজন কাৰণ
                      ৰামৰূপে অৱতাৰা।
          ৰঘুপতি চৰণ-             কমল ভৃঙ্গ মাধৱ
                      কহ-ৰাম-গতি হামাৰা।।   

জয় জয় জগজন, তাৰণ কাৰণ

ৰাগ - কল্যাণ

ধ্ৰুং ।। জয় জয় জগজন               তাৰণ কাৰণ
                             নাৰায়ণ বৰ দেৱং।
          হৰ চতুৰানন                    আদি অমৰগণ
                             যাকৰ কৰু পদ সেৱং।।

পদ ।। ৰোম বিবৰ মহ               কোটি কোটি অণ্ড
                             তাহুৰ সব কৰু ৰেণু।
           নিজ জন ৰঞ্জন                চঞ্জন ব্ৰজ দুঃখ
                             মোদিত বাৱত বেণু।।

           কলসী ভাঙ্গল                  দধি সব নাশল
                             কৰত ভোজন নবনীতং।।
           ভীতি পলাৱল                 জননী বান্ধল
                             অৰ্জ্জুন ভঞ্জন ধৃতং।।

           নাচত গাৱত                   ভাৱ দেখাৱত
                             হাসত বহু ৰস লাসে।
           হৰিকহু চৰণ                   কমল-মধু-আশে
                             কহয় মাধৱ দীন দাসে।।

Wednesday, February 27, 2013

হেৰহু মাই, চললি বিপিনে মধাই


ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। হেৰহু মাই, চললি বিপিনে মধাই।
          ৰেণু বিষাণ, নিশানে অৱত, হৰষে ধেনু ধায়।।

পদ ।। ওহি জগ মোদন                     কন্ধে দধি ওদন
                              গোধন আগু বোলায়।
           বঙ্কিম নয়ন                            সৰোৰুহ হাসি
                              হেৰাইতে ভুবন ভুলায়।।

           মদন দমন ৰূপ                      পেখি পুনু পুনু
                               মুৰুচি পৰয় সুৰ নাৰী।
           সোহি জগজীৱ                       বিয়োগ অব সহবি
                               কৈচন চিত হামাৰি।।

           হৰি বিৰহানল                        আকুল গোপিনী
                               দৰশনে দিৱসে নাপায়।
           হৰি গুণ কহি ৰহি                   প্ৰেমে জুৰয় নাৰী
                               শঙ্কৰে এহুৰস গায়।।

হৰিপদ পঙ্কজ পঞ্জৰ মোই

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। হৰিপদ পঙ্কজ পঞ্জৰ মোই।
          তামহ ৰহো ৰাজহংসা হুই।।

পদ ।। ৰয়নী দিৱসে লিজঞ ৰাম নামা।
          প্ৰপন্ন জনাশনি পঞ্জৰ ৰামা।।

          আৱত কাল ভুজঙ্গম গৰজি।
          হৰিপদ শৰণ লেহু বৰজি।।

          মাধৱ দাস দীন হীন মতি।
          কতহ ৰাম চৰণ দুহোঁ গতি।।

সোই সোই ঠাকুৰ মোই যো হৰি পৰকাশা

ৰাগ - গৌৰী

ধ্ৰুং ।। সোই সোই ঠাকুৰ মোই যো হৰি পৰকাশা।
          নাম ধৰত ৰূপ স্মৰত তাকেৰি হামো দাসা।।

পদ ।। পণ্ডিতে পঢ়ে শাস্ত্ৰ মাত্ৰ সাৰ ভকতে লিয়ে।
           অন্তৰ জল ছুটয় কমল মধু মধুকৰ পিয়ে।।

           যাহে ভকতি তাহে মুকুতি ভকতে এ তত্ত্ব জানা।
           যৈছে বণিক চিন্তামণিক জানিয়া গুণ বখানা।।

           কৃষ্ণ কিঙ্কৰ শঙ্কৰ কহ ভজ গোবিন্দক পায়।
           সোহি পণ্ডিত সোহি মণ্ডিত যো হৰি গুণ গায়।।

শুন শুনৰে, সুৰ-বৈৰী প্ৰমাণ, নিশাচৰ নাশনিদান

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। শুন শুনৰে, সুৰ-বৈৰী প্ৰমাণ, নিশাচৰ নাশনিদান।
          ৰাম নাম যম, সমৰক সাজিয়ে, সমদলে কয়লি পয়াণ।।

পদ ।। ঠাট প্ৰকট পটু                কোটি কোটি কপি
                    গিৰি গৰ পৰ পদ ঘাৱে।
          বাৰিধি তীৰ তৰি            কৰে গুৰুতৰ গিৰি
                    ধৰি ধৰি সমৰক ধাৱে।।

          হাট ঘাট বহু                    বাট বিয়াপি
                    চৌগড় বেড়লি লঙ্কা।
          গুৰু ঘন ঘন ঘোষ            ঘৰিষণ গৰ্জ্জন
                    শ্ৰৱণে জনময় শঙ্কা।।

          ধীৰ বীৰ শূৰ                   শেখৰ ৰাঘৱ
                    ৰাৱণ তুৱা পৰি ঝাম্পে।
          সুৰ নৰ কিন্নৰ                 ফনধৰ থৰ থৰ
                    মহীধৰ তৰসি প্ৰকম্পে।।

          অন্ধ মুগুধ                       দশকন্ধ পাপ বুধ
                    জানকী শিৰত চড়ায়।
          ৰঘুপতি পদ বৰ              ধৰ ৰজনীচৰ
                    শঙ্কৰ কহতু উপায়।।

শাৰঙ্গপাণি পাহে পামৰমতি হামি

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। শাৰঙ্গপাণি পাহে পামৰমতি হামি।
          নিৰয় নিবাৰ আৱৰি নাহি হেৰোহোঁ, বিনে চৰণ তযু স্বামী।।

পদ ।। জৰা মৰণ মেৰি             নিকটহি আয়া
                      কায়া পড় কতি বেৰি।
          কৰতহু পাপ                 সমাপল আবি
                      ভাবি চৰণ না তেৰি।।

          দেখহু খীণ                    দিন দিন দেহা
                      আধি ব্যাধি বিঘাত।
          অন্তকালে গতি              মেৰি কমলাপতি
                      শঙ্কৰ কৰ প্ৰণিপাত।।

মন মেৰি ৰাম চৰণহি লাগু

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। মন মেৰি ৰাম চৰণহি লাগু।
          তই দেখনা অন্তক আগু।।

পদ ।। মন আয়ু ক্ষণে ক্ষণে টুটে।
          দেহ প্ৰাণ কোনদিন ছুটে।।

          মন কাল অজগৰে গিলে।
          জান তিলকে মৰণ মিলে।।

          মন নিশ্চয় পতন কায়া।
          তই ৰাম ভজ তেজি মায়া।।

          ৰে মন ই সব বিষয় ধান্ধা।
          কেনে দেখি নেদেখস আন্ধা।।

          মন সুখে পাৰ কৈচে নিন্দ।
          তই চেতিয়া চিন্ত গোবিন্দ।।

          মন জানিয়া শঙ্কৰে কহে।
          দেখ ৰাম বিনে গতি নহে।।

মধুৰ মূৰুতি মুৰাৰু

ৰাগ - মল্লাৰ

ধ্ৰুং ।। মধুৰ মূৰুতি মুৰাৰু। মন দেখ হৃদয়ে হামাৰু।
          ৰূপে অনঙ্গ সঙ্গে তুলনা তনু, কোটি সূৰুজ উঝিয়াৰু।।

পদ ।। মকৰ কুণ্ডল গণ্ড                    মণ্ডিত খণ্ডিত
                         চান্দ ৰুচিস্মিত হাসা।
           কনক কিৰীটি                        জড়িত ৰতনা নব
                         নীৰজ শয়ন বিকাশা।।

           চতুৰ উঝৰ কৰ                    কঙ্কণ কেয়ুৰ
                         ভূজমহ মোতিম হাৰু।
           লীলা বিনোদী                        কম্বু কৌমুদী
                         চক্ৰ কেৰি কঞ্জধাৰু।।

           শ্যাম শৰীৰ                           ৰচিত পীত অম্বৰ
                         উৰে বনমালা লোলে।
           কৌস্তুভ শোভি                       কণ্ঠ কটি কাঞ্চী
                         কিঙ্কিণী কণয়া দোলে।।

            অৰবিন্দ নিন্দি                      পাৱ নৱপল্লৱ
                         ৰতন নূপুৰ পৰকাশা।
            ভকত পৰম ধন                    তাহে মজোক মন
                         শঙ্কৰ এহু অভিলাষা।।          

বোলহু ৰাম নামেসে মুকুতি নিদান

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। বোলহু ৰাম নামেসে মুকুতি নিদান।
          ভৱ বৈতৰণী, তৰণী সুখসৰণী, নাহি নাহি নাম সমান।

পদ ।। নাম পঞ্চানন                     নাদে পলাৱত
                      পাপদন্তী ভয় ভীত।
           বুলিতে এক                      শুনিতে সৱ নিতৰে
                       নাম ধৰম বিপৰীত।।

           বচনে বুলি ৰাম                 ধৰম অৰথ কাম
                       মুকুতি-সুখে সুখ পায়।
           সবকহু পৰম                    সুহৃদ হৰি নাম
                       ছুটে অন্তকেৰি দায়।।

           নাৰদ শুকমুনি                   ৰাম নাম বিনি
                       নাহি কহল গতি আৰ।
           কৃষ্ণ কিঙ্কৰে কয়               ছোড় মায়াময়
                       ৰাম পৰম তত্ত্ব সাৰ।।

Tuesday, February 26, 2013

বিহৰে আকুল গোপী হামাকু নিমিত্ত

ৰাগ - ভূপালী

ধ্ৰুং ।। বিহৰে আকুল গোপী হামাকু নিমিত্ত।
          ঝুৰে নয়নক নীৰ থিৰ নোহে চিত্ত।।

পদ ।। মাধৱ কহই উদ্ধৱক ধৰি হাত।
           কহ মোৰে গোপিনীক সন্দেস বাত।।

           জানয়ে নাহি গোপী মোহে বিনে আন।
           দেহু বোধ উদ্ধৱ গোপীক বহু প্ৰাণ।

           নাহি সুহৃদ মোহে গোপিনী সমান।
           তাহেৰ দুঃখ শুনি টুটে মেৰি প্ৰাণ।।

বালক গোপালে কৰতৰে কেলি

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। বালক গোপালে কৰতৰে কেলি।
          উচ্চায়া পাঞ্চনী, নাচে হাসে গোপ মেলি।।

পদ ।। নীলতনু পীতপট ধটী লটি লোৰ।
          নৱঘন ঘন যৈচে বিজুড়ি উঝোৰ।।

          শিৰে শিখণ্ডক ডোলে গলে গজমতি।
          কোটি মদন মন মোহন মূৰুতি।।

          চৰণে মঞ্জিৰ ঝুৰে উৰে হেমহাৰ।
          শঙ্কৰ কহ ওহি হৰিক বিহাৰ।।

পামৰ মন ৰাম চৰণে চিত্ত দেহু

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। পামৰ মন ৰাম চৰণে চিত্ত দেহু।
          অথিৰ জীৱন ৰাম মাধৱকেৰি নাম, মৰণক সম্বল লেহু।।

পদ ।। ৰজনী দিৱসে দূৰ                 আবি যাৱত
                         আৱত অন্তক গৰজি।
          কথি তনু পাত                      মিলত মতি মানি
                         ৰাম ভজহু সব বৰজি।।

          আশা পাশ                           পৰশি মানস পশু
                         পড়লি বন্দী বেৰি বেৰি।
          ভৱ কাৰাগাৰ                       তাৰক নাহি আৰ
                         বিনে ভকতি ৰতি তেৰি।।

          অৱনিশি সেৱহু                    ৰাম পৰম পহু
                         ৰহু হৃদি পঙ্কজ মোৰা।
          কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰ ভণ                 ৰাম পৰম ধন
                         মৰণহি সঙ্গ নাছোৰা।। 

পাৱে পৰি হৰি কৰোহোঁ কাতৰি

ৰাগ - কেদাৰ

ধ্ৰুং ।। পাৱে পৰি হৰি কৰোহোঁ কাতৰি প্ৰাণ ৰাখবি মোৰ।
          বিষয় বিষধৰ, বিষে জৰ জৰ, জীৱন নাৰহে থোৰ।।

পদ ।। অথিৰ ধন জন                    জীৱন যৌৱন
                        অথিৰ এহু সংসাৰ।
           পুত্ৰ পৰিবাৰ                       সবহি অসাৰ
                        কৰবো কাহেৰি সাৰ।।

           কমল দল জল                    চিত্ত চঞ্চল
                        থিৰ নোহে তিল এক।
           নাহি ভয়ো ভৱ                    ভোগে হৰি হৰি
                        পৰম্পদ পৰতেক।।

           কহতু শঙ্কৰ                        এদুঃখ সাগৰ
                        পাৰ কৰা হৃষীকেশ।
           তুহু গতি মতি                     দেহু শ্ৰীপতি
                        তত্ত্ব পন্থ উপদেশ।।

নাহি নাহি ৰময়া বিনে তাপ-তাৰক কোই

ৰাগ - গৌৰী

ধ্ৰুং ।। নাহি নাহি ৰময়া বিনে তাপ-তাৰক কোই।
          পৰমানন্দ পদ মকৰন্দ সেৱহু মন মোই।।

পদ ।। তীৰথ বৰত তপ জপ যাগ যোগ যুগুতি।
           মন্ত্ৰ পৰম ধৰম কৰম কৰত নাহি মুকুতি।।

           মাতা পিতা পতনী তনয় জনয় সব মৰণা।
           ছাড়হু ধন্ধ মানস অন্ধ ধৰতু হৰি চৰণা।।

           কৃষ্ণ কিঙ্কৰ শঙ্কৰ কহ বিছুৰি বিষয় কামা।
           ৰাম চৰণ লেহু শৰণ জপ গোবিন্দক নামা।।

নাৰায়ণ, লীলা জানব কোই

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। নাৰায়ণ, লীলা জানব কোই।
          সনক সনাতন, চিন্তি চতুৰমূহ, অধিকহি মোহিত হোই।।

পদ ।। কোটি কোটি অণ্ড                  আৱত যাৱত
                          ৰোম ৰন্ধ্ৰ মহ যাৰা।
          সোহি ভূমি ভাৰ                     হৰসি শুৰ শূকৰ
                          নৰ নৰসিংহ অৱতাৰা।।

          যত দেখ কায়া                       সুত বিত্ত জায়া
                          মায়াকে সব ধন্ধ।
          হামো যত জীৱ                      শিৱ তেৰি অংশা
                          কাহে ওহি মোহ বন্ধ।।

          শঙ্কৰ কহ প্ৰভূ                       পৰয়হি লাগো
                          মাগোঁ নাহি আন কামা।
          ওহি কৃপা কৰু                     ৰূপ হৃদয় ৰহু
                          মূহ ভৰি তেৰি নামা।।

নাৰায়ণ, চৰণে কৰোহোঁ গোহাৰি

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। নাৰায়ণ, চৰণে কৰোহোঁ গোহাৰি।
          বিষয় বিলাসে পাস ছান্দি ইন্দ্ৰিয় মোহি, ওহি লুটে বাটোৱাৰি।।

পদ ।। নাসা গন্ধ                           মধুৰ ৰস ৰসনা
                     শ্ৰৱণে বিবিধ ধ্বনি ধায়।
          নয়নে ৰূপ                          পৰশ ত্বচ চাহে
                     কাঁহে ভজোহোঁ তযু পায়।।

          কাম ক্ৰোধ মদ                   মান মোহ মেৰি
                      ঐসৱ বৈৰী বিশাল।
          শঙ্কৰ কহ প্ৰভো                  তুহু বিনে নাহি আৰ
                      সেৱক পাল গোপাল।।

নাৰায়ণ, কাহে ভকতি কৰোঁ তেৰা

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। নাৰায়ণ, কাহে ভকতি কৰোঁ তেৰা।
          মেৰি পামৰ মন, মাধৱ ঘন ঘন, ঘাতুক পাপ নাছোৰা।।

পদ ।। যত জীৱ জঙ্গম                     কীট পতঙ্গম
                        অগ নগ জগ তেৰি কায়া।
           সবকহু মাৰি                        পূৰত ওহি উদৰ
                        নাহি কৰত ভূতদায়া।।

           ঈশ স্বৰূপে হৰি                    সব ঘটে বৈঠহ
                        যৈচন গগণ বিয়াপি।
           নিন্দা বাদ                             পৈশূন্য হিংসা হেৰি
                        তাঁহে কৰোহোঁ হামু পাপী।।

           কাকু শঙ্কৰ কয়                     কৰহু কৰুণা নাথ
                         যোনো চাড়োহোঁ ৰাম বাণী।
           সব অপৰাধক                      বাধক তুৱা নাম
                          তাহে শৰণ লেহোঁ জানি।।

দেখু সখি, মধুৰ মূৰুতি হৰি

ৰাগ - ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। দেখু সখি, মধুৰ মূৰুতি হৰি।
          ধৰি অধৰে পূৰে মুৰুৰী।।

পদ ।। তনু অভিনৱ ঘনকালা।
           উৰে লুলে কমম্বকু মালা।।

           পীত অম্বৰ তড়িত জৌতি।
           জলে কম্বু গলে গজমতি।।
       
           মণি কৌস্তুভ কণ্ঠত লুলে।
           চাৰু শিৰে শিখণ্ডক দুলে।।

           নীল অলক লোল কপোল।
           কৰ্ণত মকৰ কুণ্ডল দোল।।

           ভুজ কঙ্কণ ৰঞ্জে কেয়ুৰে।
           কটিক কনক কিঙ্কিণী ঝুৰে।।

           পদপঙ্কজ মঞ্জীৰ বোলে।
           কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে বোলে।।

জীৱ জয়তু জয় যশোৱানন্দন

ৰাগ - গৌৰী

ধ্ৰুং ।। জীৱ জয়তু জয় যশোৱানন্দন আনন্দ পদ পায়।
          নাচতু ছিনি, গোপ গোপিনী, হাতে তালি বজাই।।

পদ ।। যোহি জগত                       জীৱ জনক
                      যাহে নসম কোই।
           সোহি পৰম                       পুৰুষোত্তম
                      ৰাখত তনু তোই।।

           বামন পহু                           বাহিৰে ৰহু
                      কৰতু বিঘিনি নাশা।
           অন্তৰে তেৰি                       ৰাখতু হৰি
                      কহতু কৃষ্ণকু দাসা।।

জয় জয় যাদৱ, জলনিধি মাধৱ ধাতা

ৰাগ - আশোৱাৰী

ধ্ৰুং ।। জয় জয় যাদৱ, জলনিধি মাধৱ ধাতা। শ্ৰুত মাত্ৰ খিল ত্ৰাতা।
          স্মৰণে কৰয় সিদ্ধি, দীন দয়া-নিধি, ভকত মুকুতি পদ দাতা।।

পদ ।। জগজন জীৱন                          অজন জনাৰ্দ্দন
                        দনুজ দমন দুঃখহাৰী।
          মহদানন্দ                                 কন্দ পৰমানন্দ
                        নন্দ নন্দন বনাচাৰী।।

          বিধিৰ বিহাৰ                            বিশাৰদ শাৰদ
                        ইন্দু নিন্দি পৰকাশী।
          শেষ শয়ন শিৱ                        কেশী বিনাশন
                        পীতবসন অধিনাশী।।

           জগ বন্ধু বিধু                           মাধৱ মধুৰিপু
                         মধুৰ মূৰুতি মুঢ়নাশী।
           কেশৱ চৰণ                            সৰোৰুহ কিঙ্কৰ
                         শঙ্কৰ এহু অভিলাষী।।

শ্ৰীৰাম, মই অতি পাপী পামৰ তেৰি ভাবনা নাই

ৰাগ - সুহাই

ধ্ৰুং ।। শ্ৰীৰাম, মই অতি পাপী পামৰ তেৰি ভাবনা নাই।
          জনম চিন্তামণি কাহে গয়ো যচ কাচক লাই।।

পদ ।। দিৱসে বিষয় বিয়াকুল নিশি শয়নে গোৱাই।
          মনে ধন খোজি বিমোহিত তেৰি আৰতি নাপাই।।

          হৃদয়ে কমলে হৰি বৈঠহ, চিন্তা চৰণ নাতেৰি।
          কৰল গৰল যচ ভোজন, হামো অমিয়া হেৰি।।

          পৰম মুৰুখ হামো মাধৱ একু ভকতি নাজানা।
          দাস দাস বুলি তাৰহু এহু শঙ্কৰ ভণা।।

গোপালে কি গতি কৈলে

ৰাগ - শ্ৰী

ধ্ৰুং ।। গোপালে কি গতি কৈলে, গোবিন্দে কিমতি দিলে
          নাথ হে বিফলে বয়স সব গেলৰে।।

পদ ।। এ ভৱ গহন বন                   আতি মোহে পাশে ছন্ন
                            তাহে হামো হৰিণ বেড়ায়।
           ফন্দিলো মায়াৰে পাশে         কাল ব্যাধে ধায়া আশে
                             কাম ক্ৰোধ কুত্তা খেদি খায়।।

           হৰাইল চেতন হৰি              নাজানো কিমতে তৰি
                             গুণিতে দগধ ভেল জীৱ।
           লোভ মোহ দুহোঁ বাঘ           সততে নছাড়ে লাগ
                             ৰাখু ৰাখু সদাশিৱ।।

           পলাইতে নেদেখোঁ সন্ধি        দিনে দিনে দৃঢ় বন্দী
                             ভৈলোঁ মন্দ মনৰ যুগুতি।
           তধৱা হৰি লাগো গোড়        মোৰ মায়াপাশ ছোড়
                             শঙ্কৰ কৰয় কাকুতি।।

গোপিনী প্ৰাণ, কাহেনু গেয়োৰে গোবিন্দ

ৰাগ - মাহুৰ ধনশ্ৰী

ধ্ৰুং ।। গোপিনী প্ৰাণ, কাহেনু গেয়োৰে গোবিন্দ।
          হামো পাপিনী পুনু, পেখিবোঁ নাহি আৰ, সোহি বদন অৰবিন্দ।।

পদ ।। কমন ভাগ্যৱতী               ভয়োৰে সু-পৰভাত
                      আজো ভেটব মুখ চান্দা।
           উগত সুৰ                       দূৰ গেয়ো গোবিন্দ
                      ভয়ো গোপবধু আন্ধা।।

           আজো মথুৰাপুৰে            মিলব মহোৎসৱ
                       মাধৱ সাধৱ মান।
           গোকুলক মঙ্গল               দূৰ গেয়ো নাহি
                       বাজত বেণু বিষাণ।।

           আজু যত নাগৰী              কৰত নয়ন ভৰি
                       মুখ পঙ্কজ মধু পানা।
           হামাৰি বঙ্ক বিধি              হাতে হৰল নিধি
                       কৃষ্ণ কিঙ্কৰে ৰস ভাণা।।