মঞি পাপী কেমনে তৰিবোঁ হৰিৰে

ৰাগ - শ্ৰী

ধ্ৰুং ।। মঞি পাপী কেমনে তৰিবোঁ হৰিৰে।
                                  তুমি কৰুণা নাকৰ মোৰে।
          পাপ মতি মন বাসনা নাছাড়ে
                                  মজিলো সংসাৰ ঘোৰে।।

পদ ।। নয়না কামিনীৰূপ ন ছাৰয়
                                  ৰসনা এ ষড়ৰস।
           গীত-মধুৰ ধ্বনি শ্ৰৱণে ন ছাৰয়
                                  চৰমে সুখ-পৰশ।।

           সুগন্ধ শীতল নাসায়ে ন ছাৰয়
                                  কনক কামিনী মনে।
           লোভ-মোহ-কাম-ক্ৰোধ-মদ-মান
                                  নছাড়ে এ সৰ্ব্বক্ষণে।।

           ঈৰিষা, অসূয়া, হিংসা, পৈশুন্য
                                  না গুচে এ তিলে তিলে।
           তনুক বেঢ়ি তিলে তিলে ধৰি
                                  কাল অজগৰে গিলে।।

            ভৈলোঁ অচেতন তোমাৰ চৰণ
                                  বিনে নাই আন গতি।
            শীতল চৰণে পশিলো শৰণে
                                  মাধৱ মূৰুখ-মতি।।