গোপাল ভাবিয়ো মন! সকল যতনে

ৰাগ - ভাটিয়ালী

ধ্ৰুং ।। গোপাল ভাবিয়ো মন! সকল যতনে।
          হৰি বিনে কেনে আন চিন্তা অকাৰণে।।

পদ ।। অথিৰ জীৱন ধন, যৌৱন সকল।
           কমল পত্ৰৰ নীৰ, যৈচন চঞ্চল।।

           জানিয়া ভজিও মন, ই সৱ তেজিয়া।
           সংসাৰ সাগৰে মন, নমৰ মজিয়া।।

           হৰিৰ মায়াৰ ফান্দে, জীৱ হৈল বন্দী।
           ইতিনি ভূৱনে, পলাইবাৰ নাই সন্ধি।।

           গুণি চোৱা মন, তুমি এৰাইবা কমনে।
           ফান্দোৱাল গোবিন্দৰ ধৰিও চৰণে।।

           নিজ প্ৰিয়তম হৰি জগত-নিবাস।
           ভজিয়ো চঞ্চল মন তেজিও আলাস।।

           কহয় মাধৱ হৰি অগতিৰ গতি।
           মায়াৰ ফান্দক এৰাই পাইবা যদুপতি।।